Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona lasu

Las wymaga ochrony na każdym etapie swojego rozwoju

Nieustannie jest narażony na oddziaływanie różnych czynników mogących mieć podstawowe znaczenie dla utrzymania jego trwałości. Ogólnie można je podzielić na abiotyczne, biotyczne i antropogeniczne.
Te pierwsze to pożary, susze, powodzie, wiatry, śnieg, oblodzenie, przymrozki, itp.
Ochrona przed pożarami to przede wszystkim profilaktyka. W jej ramach nadleśnictwo dysponuje planem ochrony przeciwpożarowej corocznie uzgadnianym z Powiatowymi Komendami  PSP (w Kraśniku i Opolu Lub.). W leśnictwach Zwierzyniec, Wolski Bór, Kluczkowice i Kleniewo funkcjonują bazy podstawowego sprzętu gaśniczego, w okresie zagrożenia pożarowego w biurze jest stały dyżur ppoż, jest dobrze działająca sieć alarmowania. W razie potrzeby wykonywane są terenowe patrole . Lasy nadleśnictwa zaszeregowano do II stopnia zagrożenia, co znaczy ,że nie są zbyt palne. Największe zagrożenia występują w leśnictwach Karczmiska. Kleniewo i Poniatowa na obszarze siedlisk borowych. Niestety ich przyczyną jest nieostrożne obchodzenie się z ogniem lub umyślne podpalenia. W przypadku długo utrzymującej się suszy nadleśniczy może zakazać wstępu do lasu .
Ktokolwiek zauważy ogień w lesie powinien natychmiast powiadomić straż pożarną
(tel . 998; 112) lub nadleśnictwo Kraśnik – tel. 81 825 20 41
 
Susze i powodzie nie stanowią dla lasów  na terenie nadleśnictwa praktycznie większego  zagrożenia, ale wiatry , śnieg
i oblodzenia są zagrożeniem jak najbardziej realnym .
W celu przeciwdziałania tym zjawiskom prowadzi się zabiegi pielęgnacyjne prowadzące do ukształtowania stref ekotonowych właściwej długości i pokroju koron, odpowiednich proporcji wysokości drzewa do jego grubości itp.
 
Czynniki biotyczne to ogół organizmów żywych oddziałujących na las .  Część z nich może być bardzo szkodliwa. Szczególnie duże zagrożenie stwarzają szkodniki grzybowe i owadzie, ale także zwierzyna.
Choroby grzybowe w nadleśnictwie Kraśnik ograniczają się w zasadzie do niewielkich powierzchni w uprawach (opieńka miodowa i skrętak sosny) lub drzewostanach starszych (korzeniowiec wieloletni) i nie mają wielkiego znaczenia gospodarczego.
Inne grzyby jak zgorzel siewek , osutka sosny lub mączniak dębu mogą pojawiać się w szkółkach ( i są tam zwalczane ) lub w uprawach (osutka , mączniak) gdzie zwalczania raczej się nie prowadzi.
Większe szkody niż grzyby powodują w nadleśnictwie owady.
Największe szkody powodują: szeliniak sosnowiec i w stadium larwy (pędrak) chrabąszcz majowy w uprawach oraz cetyńce, brudnica mniszka i chrabąszcz majowy w stadium dorosłego osobnika – w młodnikach i drzewostanach starszych.
Nadleśnictwo corocznie prowadzi obserwacje i badania zagrożeń ze strony szkodliwych owadów. Na ich podstawie w Zakładzie Ochrony Lasu w Radomiu opracowuje się prognozy zagrożenia drzewostanów. W sytuacji masowego występowania szkodliwych owadów nadleśnictwo prowadzi ich zwalczanie metodami i środkami wskazanymi przez ZOL.
W lasach nadleśnictwa występuje wiele gatunków zwierząt z czego zagrożenie dla upraw i młodników stanowią łosie , jelenie i sarny , a rzadziej także dziki. Ochrona przed zwierzyną , tam gdzie szkody są wyraźne, polega na grodzeniu upraw lub ich zabezpieczaniu odpowiednimi preparatami. W nadleśnictwie nie występują duże drapieżniki , więc ograniczanie  wielkości populacji zwierzyny powodującej szkody przekraczające dopuszczalne procentowo wielkości wykonuje się w ramach planowej gospodarki łowieckiej .
Groźny dla trwałości lasu może być także czynnik antropogeniczny , czyli ludzki.
Przemysł – niezbędny dla rozwoju gospodarki kraju - jest też źródłem tzw. imisji , to znaczy gazów, pyłów i innych zanieczyszczeń. Imisje te nie są zdrowe dla ludzi ale też są zagrożeniem dla lasów. W nadleśnictwie Kraśnik niekorzystny wpływ na środowisko leśne mają lokalne ciepłownie, ale także odległe cementownie, elektrociepłownie, huty i zakłady chemiczne.
Zagrożeniem dla lasu jest też penetracja lasu przez miejscową ludność . Dochodzi przy tym do niszczenia roślinności, grzybni, budek lęgowych ptaków, grodzeń upraw oraz lokalnie do nieprawdopodobnego zaśmiecania. Las jest otwarty
i dostępny dla ludzi , ale uprawy do wysokości 4 m, ostoje zwierzyny, miejsca występowania rzadkich gatunków roślin, rezerwaty (poza miejscami wyznaczonymi ), drzewostany nasienne , a także miejsca w których wykonuje się prace leśne są objęte stałym zakazem wstępu.
Wszyscy, którzy wchodzą do lasu i chcą, żeby był zawsze trwały i ładny, żeby pozostał także dla ich dzieci i wnuków, muszą pamiętać o tym ,żeby w żaden sposób nie powodować w nim szkód. Nie wystarczy mówić o swojej sympatii dla lasu, trzeba to potwierdzać także swoim zachowaniem w lesie.